Mijn eerste stappen als regisseur maakte ik bij de Speledonckers in het openluchttheater ‘de Donck’ in Someren. Ik was net geslaagd in Kampen en kreeg het vertrouwen van bestuur en spelers. Het was jaren mijn thuis en de liefde voor het openluchttheater was geboren. Later regisseerde ik bij openluchttheaters in Mariahout, bij de VOS in Oisterwijk en bij de Kersouwe in Heeswijk-Dinther.

Daarnaast werkte ik de afgelopen jaren veelal in opdracht voor verschillende verenigingen, scholen en maatschappelijke instellingen. Deze producties waren meestal binnen- voorstellingen.

Gaandeweg ontstond het idee om zelf iets op te zetten. Als basis een mooi verhaal met een kleine bezetting.  En waarom dan niet thuis in de tuin een voorstelling maken? We waren tenslotte verhuisd naar het buitengebied van Mierlo. Enthousiast gaan we aan de slag!

Het wordt theater in de buitenlucht in een goede ambiance met fijn publiek! Na afloop een gezellige nazit waarin ook mijn man Bas meedoet. Vrienden en familie helpen mee om het te laten slagen.

De eerste voorstelling in eigen beheer in mei 2018 is Jeanne een succes, en ja er komt een reprise in dat najaar.

In augustus 2019, spelen we KUST, 6 voorstellingen wederom  uitverkocht voor een enthousiast publiek.

Nu in juli 2020 spelen we MAELSTRÖM. 

Stichting

Na  “Jeanne”  en “Kust”  is het met “MEALSTRÖM” tijd voor een nieuwe stap.

Gebleken is dat het publiek onze voorstellingen waardeert en om in de toekomst goede stukken te kunnen blijven maken richten we Stichting theater op het Voortje op, met een eigen beeldmerk!

Kwaliteit, maatschappelijke relevantie, professionaliteit en kleinschaligheid blijven belangrijke waarden. Amateurs met een professionele inslag uit de regio krijgen de gelegenheid om zich te profileren en zich met professionals op het podium te verbinden. 

Zo blijven de voorstellingen van Theater op het Voortje een bijzondere theater beleving.

Doelstelling

Theater op het Voortje stelt zich ten doel niet alledaagse voorstellingen te maken met een sociaal maatschappelijke karakter. Als tweede probeert het jong talent op weg naar professionaliteit een podium te bieden. Als regisseur en drijvende kracht achter deze voorstellingen zie ik hierbij de mogelijkheid om te maken en creëren wat me bezighoudt en inspireert. Verhalen vertellen die er toe doen, die een noodzaak hebben om verteld te worden. Om daar in de buitenlucht vorm aan te geven is prachtig. 

Maelström in juli 2020

Het is elke keer een heerlijk proces om met een (deels) wisselende groep getalenteerde en zeer gemotiveerde groep mensen in het diepe te duiken en het proces van zoeken en vorm geven aan te gaan. Noem het een theater lab waarin ik als regisseur en de spelers elkaar uitdagen, zoeken en vinden.

Dit jaar spelen we Maelstrom, tekst van Fabrice Melquiot, een Frans stuk dat ik zelf vertaald en bewerkt heb. Dit was nieuw en meteen een mooie en bijzondere start van de nieuwe voorstelling van dit jaar. Maelstrom gaat over de 16 jarige Vera die naast het feit dat zij doof is worstelt met haar identiteit en haar plek in de maatschappij. 

Dit jaar bestaat de cast uit twee acteurs, een danseres en een gitarist.

Anneke, 23 februari 2020

Na ruim 25 jaar voorstellingen te maken in opdracht van een vereniging in het Brabantse land, heb ik nu de moed gehad om Jeanne geheel in eigen productie, te maken. Spannend, ja ……maar nu al voor herhaling vatbaar!

Ik had een mooie tekst in handen geschreven voor 2 mannen en 1 jonge vrouw. Zorgvuldig heb ik de spelers gekozen. Wim Hoddenbagh ken ik van de 3 producties bij de VOS in het openluchttheater, Oisterwijk. Jermaine van Haarlem van de producties de Zwarte Ruiter en Kasteel van Katoen in Helmond. Met Yvon Leenders had ik nog niet eerder gewerkt maar ik had haar al vaak gezien als speelster bij de Speledonckers uit Someren. Met dit drietal in mijn hoofd kreeg het plan, Jeanne, vorm.

Natuurlijk in de openlucht, bij ons in de tuin die als een eiland in het natuurgebied van het Brabantse landschap ligt. Een bijzonder decor waar de sterke teksten van Jeanne goed vallen.

Vanaf de eerste bijeenkomst is er een match tussen de spelers. We spraken af dat we dit stuk in 10 repetities zouden maken. Inmiddels zijn het er iets meer geworden, niet alleen omdat het nodig is maar ook omdat we het beste uit onszelf willen halen. Zij als spelers, ik als regisseur.

Het is zoeken, waar gaat dit over, wie is Jeanne maar ook wat is Jeanne? De tekst van Gerardjan Rijnders is geïnspireerd op het verhaal van Jeanne d’ Arc. Een vrouw die een hele natie achter zich weet om de strijd met de vijand aan te gaan, te vechten tegen wat, tegen wie, wie is wie en wat is wat. Wat is waarheid, is jouw waarheid ook de mijne? Onze denkbeelden, mijn meningen, wie en wat heeft invloed, hoe vrij zijn we in ons denken. Wie bepaalt er eigenlijk wat ik denk?

Jeanne wordt ondervraagt door 2 bewakers… Wie is Jeanne? Kom je kijken?

Ik draai al een aantal jaren mee bij Theatergroep de Kersouwe, dit wordt mijn laatste jaar. Een heel bijzonder jaar dus, ik ga de Kersouwe enorm missen. De sfeer is hier toch net even iets anders. Misschien komt het door het mooie groene bos met de immer fluitende vogels, maar op de Kersouwe voel ik me vrij en blij. Ook de spelersgroep ervaar ik als zeer bijzonder. Jong en oud, ervaren en minder ervaren: iedereen is bij de Kersouwe welkom om zijn of haar bijdrage te leveren. Zo hebben we dit jaar twee jonge talenten uit Syrië mogen verwelkomen, prachtig om te zien hoe snel zij integraal deel zijn gaan uitmaken van de groep.

Als regisseur kan ik enorm genieten van zo’n diversiteit aan mensen om mij heen. Het is mijn passie om het beste in eenieder naar boven te halen en mensen zo boven zichzelf te laten uitstijgen. Als ik iemand het vertrouwen kan geven om eventuele maskers te laten vallen, word ook ik diep aangeraakt. Misschien is het ‘maakproces’ van een voorstelling voor mij daarom wel het mooiste deel. Stukje bij beetje een groep naar elkaar toe zien groeien. Individuen die ieder op hun eigen manier in hun kracht komen te staan. Een lach en een traan. Frustratie en blokkades. En dan dwars er doorheen de meest prachtige dingen zien ontstaan. Daar word ik gelukkig van, dat is wat mij drijft.

Hoe de voorstelling uiteindelijk uitpakt, blijft ook voor mij tot laat in het proces een verrassing. Soms heb je al vroeg een bepaald beeld voor ogen, maar laat je je door wat tijdens het proces ontstaat een heel andere kant op bewegen. Als regisseur moet je dus vooral ook durven loslaten en vertrouwen hebben dat het goed komt. Dat vertrouwen in #romeo@julia is in ieder geval diep in mij geworteld. Het publiek gaat enorm genieten, daar sta ik voor in!