Misschien is het ‘maakproces’ van een voorstelling wel het mooiste deel

Ik draai al een aantal jaren mee bij Theatergroep de Kersouwe, dit wordt mijn laatste jaar. Een heel bijzonder jaar dus, ik ga de Kersouwe enorm missen. De sfeer is hier toch net even iets anders. Misschien komt het door het mooie groene bos met de immer fluitende vogels, maar op de Kersouwe voel ik me vrij en blij. Ook de spelersgroep ervaar ik als zeer bijzonder. Jong en oud, ervaren en minder ervaren: iedereen is bij de Kersouwe welkom om zijn of haar bijdrage te leveren. Zo hebben we dit jaar twee jonge talenten uit Syrië mogen verwelkomen, prachtig om te zien hoe snel zij integraal deel zijn gaan uitmaken van de groep.

Als regisseur kan ik enorm genieten van zo’n diversiteit aan mensen om mij heen. Het is mijn passie om het beste in eenieder naar boven te halen en mensen zo boven zichzelf te laten uitstijgen. Als ik iemand het vertrouwen kan geven om eventuele maskers te laten vallen, word ook ik diep aangeraakt. Misschien is het ‘maakproces’ van een voorstelling voor mij daarom wel het mooiste deel. Stukje bij beetje een groep naar elkaar toe zien groeien. Individuen die ieder op hun eigen manier in hun kracht komen te staan. Een lach en een traan. Frustratie en blokkades. En dan dwars er doorheen de meest prachtige dingen zien ontstaan. Daar word ik gelukkig van, dat is wat mij drijft.

Hoe de voorstelling uiteindelijk uitpakt, blijft ook voor mij tot laat in het proces een verrassing. Soms heb je al vroeg een bepaald beeld voor ogen, maar laat je je door wat tijdens het proces ontstaat een heel andere kant op bewegen. Als regisseur moet je dus vooral ook durven loslaten en vertrouwen hebben dat het goed komt. Dat vertrouwen in #romeo@julia is in ieder geval diep in mij geworteld. Het publiek gaat enorm genieten, daar sta ik voor in!